Uppdrifskraftur:
Þyngdarkrafturinn sem dregur okkur niður til jarðar er reiknaður í einingunni Newton (10 N ≈ 1 kg · 9,8 m/s²). Sá sem vegur 70 kíló upplifir um það bil 700 Newton þyngdarkraft. Þyngdaraflið er líka í vatni, en á allt annan hátt. Þéttleiki vatns og uppdrifskraftur þess gerir okkur kleift að líða „þyngdarlaus“ í þessu frumefni.

Meginregla Arkimedesar útskýrir þetta frekar: Þegar líkami er að hluta eða öllu leyti á kafi í vökva, verður hann fyrir uppdrifskrafti sem jafngildir þyngd vökvans sem hann ýtir frá sér. Ef manneskja sem vegur 70 kíló er sett á kaf í fullt ker af vatni ryður hún frá sér 63 lítrum af vatni. Þetta þýðir að hún vegur aðeins 7 kíló í vatni sem jafngildir 70 Newton þyngdarkrafti.

Að hreyfa sig í vatni getur verið góður kostur fyrir fólk í yfirþyngd og fólk sem vill létta á og vernda liði og/eða stoðkerfi.

Þrýstingur:
Meginregla Pascals útskýrir hvernig þrýstingur eykst eftir því sem við förum dýpra í vatnið. Vatnsþrýstingurinn þrýstir stöðugt á brjóstkassann. Að anda inn verður aðeins erfiðara, en útöndun verður aðeins auðveldari. Vatnskrafturinn setur einnig þrýsting á æðarnar. Blóðið streymir auðveldara til hjartans, sem síðan fyllist af meira blóði. Hjartslátturinn dælir síðan meira blóði inn í líkamann. Þetta veldur því að hjartað vinnur betur í vatni en á landi.

Vatnsþrýstingurinn auðveldar útöndun og bætir blóðrásina. Í vatninu hefur líkaminn mótstöðu gegn hverri hreyfingu, sem aftur bætir vöðvastyrk.